x2 + 6x - 7 = x2 + 2⋅3⋅x + 32 - 32 - 7 = (x+3)2 - 16.
Αυτό που κάναμε είναι να προσθέσουμε τον όρο 32, ώστε να συμπληρώσουμε το τετράγωνο του x+3. Έτσι η αρχική εξίσωση γίνεται(x+3)2 = 16
από όπου παίρνουμε τελικά τις λύσεις x = 1,-7. Η παραπάνω διαδικασία δεν οδηγεί πάντα σε (πραγματική) λύση, αφού για να έχει λύση η αx2 + βx + γ = 0, πρέπει η διακρίνουσα β2 - 4αγ ≥ 0.Σχήμα 1. |
x2 + βx = γ για β,γ ≥ 0.
Το χωρίο E1 είναι ίσο με x2 (το x είναι ακόμα άγνωστο) και τα E2, E3 είναι ίσα με ½βx άρα E1 + E2 + E3 = x2 + βx και αυτό θέλουμε να είναι ίσο με γ. Τα E1, E2, E3 σχηματίζουν ένα λειψό τετράγωνο η συμπλήρωση του τετραγώνου γίνεται στην κυριολεξία: με την προσθήκη του γωνιακού τετραγώνου με εμβαδό Ε4 = ¼β2. Το εμβαδό του μεγάλου τετραγώνου είναι (x+½β)2 και συγχρόνως γ + ¼β2. Για να είναι η ποσότητα αυτή εμβαδό, θα πρέπει γ + ¼β2 ≥ 0 (αυτή είναι η συνθήκη της μη-αρνητικότητας της διακρίνουσας).Δηλαδή αν γ + ¼β2 ≥ 0 , τότε υπάρχει τετράγωνο με εμβαδό γ + ¼β2 και πλευρά x+½β και το πρόβλημα έχει λύση.
Το ενδιαφέρον είναι ότι ενώ στη γεωμετρική επίλυση απαιτούμε β,γ ≥ 0, το αποτέλεσμα ισχύει για οποιαδήποτε β, γ (αρκεί γ + ¼β2 ≥ 0).
Πηγή: Journey into Mathematics: An Introduction to Proofs του J. J. Rotman
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου